Wednesday, November 14, 2018

Νεμέα 1966

"Εδώ η γη είναι όμορφη, αλλά αχάριστη και σκληρή σαν όλες τις γυναίκες"

Λόγια του Σταύρου, ενός αμπελουργού από το Κουτσομόδι της Νεμέας όπως τα αποτύπωσε στο βιβλίο του "Το Ελληνικό Καλοκαίρι" ο Jacques Lecarriere (εκδόσεις Χατζηνικολή).

O Jacques Lecarriere έκανε το πρώτο ταξίδι του στην Ελλάδα το 1947 και το τελευταίο του το 1966 χρονιά που κατά πάσα πιθανότητα έλαβε χώρα η παραπάνω δήλωση. Και συνεχίζει ο Σταύρος...

"Εδώ ζούμε από τα σταφύλια. Η γη δεν είναι καλή για ελιές και η σοδειά είναι φτωχιά. Ψηλα, πέρα-κείθε έχουν άφθονο νερό, χειμάρρους και γρασίδι. Το βουνό γύρω στη Γκούρα και τον Φενεό, είναι γιομάτο καστανιές. Εδώ η γη είναι φτωχή. Όλο το νερό πάει στ' αμπέλια. Και μια χρονιά να πέσει η τιμή της σταφίδας, χρεωνόμαστε στην αγροτική τράπεζα για όλη μας τη ζωή".

Σε άλλο σημείο του βιβλίου του ο συγγραφέας κάνει το εξής σχόλιο:

"Άντρες και γυναίκες δούλευαν στα χωράφια (ήταν εποχή για κουκιά και ελιές)  σιάζανε κάθε τόσο τα μαύρα τσαμπιά πάνω στις λιάστρες και μου δίναν χούφτες απ' αυτά τα χλιαρά σταφύλια που ήταν κιόλας γλυκά.

Απ' αυτά τα σταφύλια (όχι βέβαια απ' αυτά που ξεραίνουν) με την ζουμερή και σκοτεινή σάρκα φτιάχνουν εδώ αυτό το βαρύ,το σχεδόν μαύρο κρασί που κρατάει όμως με θαυμαστό τρόπο την γεύση του σταφυλιού που ονομάζουν σε αυτά τα μέρη αίμα του Ηρακλή".