Απόλαυση

Τα μοναδικά πράγματα που εχω αγορασμένα από αυτά της φωτογραφίας είναι το πιάτο και το ποτήρι. Ζυγούρι και Φέτα από την πεθερούλα μου. Πατάτες, Ντομάτες, Αγγουρια, Ρίγανη απο τον πατέρα μου. Λάδι δικό μου και Κρασί απο φίλους.

Ευλογία

Απόλαυση

Τσαμπουκάδες.

Τους τελευταίους τρεις μήνες απλά κάθομαι (όσον αφορά την οινοποιητική πλευρά του εαυτού μου) και περιμένω το καλύτερο κρασί που έχω φτιάξει ποτέ να ολοκληρωθεί. η ποσότητα βέβαια είναι λίγη και το θέαμα από το βαρελάκι των 60lit είναι καμιά φορά απογοητευτικό άλλα τι να κάνουμε. Μέχρι τόσο μπορώ να παράξω με τα μέσα παραγωγής που διαθέτω.

Στο εντωμεταξύ, παρόλο που έχουν περάσει 3 μήνες, συνεχίζω να έχω απώλειες, με σταθερό ρυθμό θα μπορούσα να πω.

Δεν προλαβαίνω να το ταΐζω το βαρελάκι κάθε βδομάδα. Το προηγούμενο σαββατοκύριακο μόνο, βαρέθηκα να κατέβω στο υπόγειο και το άφησα νηστικό για δεύτερη βδομάδα και αυτό έριξε κατάρα. "Θα σου ξινίσω το κρασί" μου λέει. Αλλά επειδή δεν μπορούσε να απαλλαχτεί από την τάπα σιλικόνης που του έχω βάλει, έκανε κάτι πιο σατανικό. Έβαλε λυτούς και δεμένους να πάνε να ξεφουσκώσουν την σαμπρέλα του πνευματικού πλωτήρα, έτσι για να πάρει να ξινίζει το κρασί που έχω για αναπλήρωση. Και όχι μόνο αυτό. Είμαι σίγουρος ότι κάτι έκανε και με το άζωτο που έχω γιατί την ίδια μέρα, πήγα να το χρησιμοποιήσω και βρήκα την μπουκάλα αδειανή. Πολύ ζόρικο μου βγήκε το βαρελάκι. Έπρεπε να το είχα καταλάβει από το πόσο γρήγορα αρωματίζει το κρασί μου. Τόσο γρήγορα που μάλλον θα χρειαστεί να απομακρύνω το κρασί από κοντά του γρηγορότερα απ' ότι υπολόγιζα.

και για του λόγου το αληθές...