Δοκιμή Ψυκτικής Διάταξης

Η ώρα της αλήθειας. Διάβασα μελέτησα, σχεδίασα, έφτιαξα, έστησα. ήρθε η ώρα να δοκιμάσω. Ήρθε η ώρα να δω πως δουλεύει το ψυκτικό μου μηχάνημα μαζί με την διάταξη δεξαμενής διπλού τοιχώματος που έφτιαξα. Έστησα την διάταξη. Γέμισα την δεξαμενή με 120lit νερό  και περίμενα 2-3 μέρες να φτάσει σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Όταν γέμισα την δεξαμενή ή θερμοκρασία του νερού ήταν 19,4oC και αυτή του περιβάλλοντος ήταν 29,4oC. Από Σαββάτο μεσημέρι έφτασε δευτέρα βράδυ για να εξισωθούν οι θερμοκρασίες.Μετά πλάκωσε δουλεία (στη δουλεία) και έριξα κάτι ξεγυρισμένες υπερωρίες για κάνα 10ήμερο. Σήμερα λοιπόν ήρθε η ώρα και τα μηχανήματα μπήκαν σε λειτουργία.

Περιγραφή διάταξης.

Χρησιμοποίησα τέσσερα θερμόμετρα για να μετράω τις εξής θερμοκρασίες:

Τ1: Θερμοκρασία περιβάλλοντος
Τ2: Θερμοκρασία νερού μέσα στην δεξαμενή δίπλα στα τοιχώματα
Τ3: Θερμοκρασία νερού μέσα στην δεξαμενή στο κέντρο ακριβώς
Τ4: Θερμοκρασία νερού ψύξης.

Ρύθμισα τον θερμοστάτη της Τ3 στον 10oC και τον θερμοστάτη της Τ4 στους 7oC.

Όταν ξεκίνησα την δοκιμή όλες οι θερμοκρασίες ήταν ίδιες, ακόμη και του νερού ψύξης.


Σχόλιο
 Η θερμοκρασία των 10oC στην δεξαμενή οινοποίησης δεν επιλέχτηκε τυχαία. Στο βιβλίο "Θερμοκρασία η καρδιά της Οινοποίησης" αναφέρεται (στο περίπου):

"Η πρώιμη ψύξη αμέσως μετά την ολοκλήρωση της Αλκοολικής Ζύμωσης και πριν την έναρξη της παλαίωση με προσομοίωση του χειμερινού ψύχους ακόμη και σε θερμοκρασίες σχετικά υψηλές +10/+5oC είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική για την τρυγική σταθεροποίηση των οίνων"

Όχι ότι εμείς οι ερασιτέχνες έχουμε θέματα ή μας καίγεται καρφάκι για την τρυγική σταθεροποίηση. Έτσι το αναφέρω για την ιστορία.

Η Δοκιμή.

Λατρεύω τα διαγράμματα. Προφανώς και αυτό είναι κληρονομιά από το επάγγελμά μου άλλα όπως και τα το κάνουμε είναι πολύ χρήσιμα. Για παράδειγμα. Πιο κάτω θα βρείτε τον πίνακα με τις μετρήσεις που λάμβανα κατά την διάρκεια της δοκιμής και ακόμη πιο κάτω το διάγραμμα αυτού του πίνακα. Οι πληροφορίες που εμπεριέχονται στον πίνακα φαντάζουν άχρηστες μπροστά στις πληροφορίες που λαμβάνει κανείς από το διάγραμμα. Το δεύτερο φυσικά οφείλει την ύπαρξη του στο πρώτο.

Ο πίνακας

Χρόνος	Τ1	T2	T3	ΔΤ	T4
0	27.2	26.4	26.4	0	26.2
5	27.1	26.3	26.4	0.1	25.2
15	27.4	26.2	26.4	0.2	24.2
20	28	25.9	26.3	0.4	22.5
25	28.2	25.8	26.3	0.5	21.9
30	28.3	25.7	26.2	0.5	21.2
35	28.5	25.4	25.9	0.5	20.2
45	28.6	25.1	25.7	0.6	19.5
50	28.4	24.5	25.1	0.6	18.7
60	28.7	24	24.6	0.6	17.8
65	28.5	23.5	24.2	0.7	17.4
70	28.8	23.1	23.7	0.6	16.8
75	28.3	22.7	23.4	0.7	16.5
80	28.3	22.4	23.1	0.7	16.2
95	28.5	21.3	22	0.7	15
100	28.3	20.6	21.4	0.8	14.2
105	28.7	20.4	21.1	0.7	13.5
115	28.7	19.7	20.5	0.8	13.3
125	30.2	18.8	19.6	0.8	12.4
135	29.8	18.1	18.9	0.8	11.8
145	29.8	17.6	18.4	0.8	11.5
155	29.9	16.9	17.7	0.8	10.8
170	29.5	16	16.8	0.8	9.9
180	29.8	15.3	16.1	0.8	9.2
185	29.7	14.9	15.8	0.9	8.9
200	29.9	14.1	14.9	0.8	8.1
210	28.8	13.5	14.4	0.9	7.6
215	28.6	13.2	14.1	0.9	7.2
220	28.6	12.9	13.8	0.9	7
225	28.2	12.6	13.5	0.9	8.3
235	28.9	12.2	13	0.8	7.3
240	29.5	12.1	12.9	0.8	7.4
245	29.1	11.9	12.7	0.8	7.8
250	29	11.4	12	0.6	7.4
265		11.3	11.9	0.6	7
285	28.1	10.7	11.4	0.7	7.8
290	28.9	10.6	11.3	0.7	7.6
310	28.4	10.2	10.9	0.7	7.3
325	28.1	10	10.5	0.5	7.8
350	29	9.8	10	0.2	7.4
355	28.5	9.7	10.2	0.5	7.5
360	28.4	9.7	10.1	0.4	7.9

Το διάγραμμα

Συνεχίζεται... 


... και τώρα η συνέχεια.





Διάφορα σχόλια και παρατηρήσεις επί της δοκιμής.

Η διάταξη η αυτή θα χρησιμοποιηθεί για τον έλεγχο της θερμοκρασίας κατά την αλκοολική ζύμωση. Η διαφορές στις συνθήκες είναι οι εξής:

1. Χρησιμοποίησα νερό και όχι μούστο ή κρασί που έχουν μικρότερη θερμοχωρητικότητα από το νερό. Από αυτή την άποψη η δοκιμή έγινε σε δυσμενέστερες συνθήκες από τις πραγματικές.
2. Λόγο του ότι η δοκιμή έγινε με νερό δεν υπήρξε ο παράγοντας της ισχύος της αλκοολικής ζύμωσης. Από αυτήν την άποψη η δοκιμή έγινε σε ευνοϊκότερες συνθήκες.
3. Δεν υπήρξε ανάδευση κατά την διάρκεια της δοκιμής. Η μετάδοση της ψύξης έγινε με αγωγιμότητα και μεταφορά μέσω των ρευμάτων που "υποθέτω" δημιουργήθηκαν. Σε συνθήκες αλκοολικής ζύμωσης θα υπάρχει μία ιδιαίτερη κινητικότητα στην προς ψύξη μάζα λόγω της έκλυσης του CO2. Δεν μπορώ να ξέρω αν αυτή η κινητικότητα θα επηρεάσει θετικά η αρνητικά την μετάδοση της ψύξης από τα τοιχώματα προς το κέντρο της δεξαμενής. Υποθέτω ότι θα έχει θετική επίδραση.

Γενικότερα.

1. Η θερμοκρασιακή διαφορά μεταξύ του νερού στο μέσο της δεξαμενής και στο τοίχωμα της δεξαμενής ήταν κατά το μέγιστο 0,9oC. Μία διαφορά ανεκτή ακόμη και σε πραγματικές συνθήκες. 
2. Στους 13oC άρχισαν να εμφανίζονται συμπυκνώματα στα τοιχώματα. έβαλα τότε ένα μονωτικό μανδύα από αφρώδες υλικό βοηθώντας έτσι και την μεταφορά του μεγαλύτερου μέρους της ψύξης προς το εσωτερικό της δεξαμενής και όχι να διαφεύγει προς το περιβάλλον. Μιας και το έφερε η κουβέντα δεν καταλαβαίνω γιατί στα οινοποιεία δεν χρησιμοποιούν μία μόνωση γύρω από τις σούπερ δεξαμενές διπλού τοιχώματος που διαθέτουν, σκορπώντας ψυκτική ισχύ (και λεφτά) προς το περιβάλλον.
3. Η τοποθέτηση της μόνωσης γύρω από την δεξαμενή αντικατοπτρίστηκε στο διάγραμμα με το μικρό "σκαλοπατάκι" προς τα κάτω που δημιουργήθηκε λίγο μετά την 4η ώρα ή για όσους έχουν ξεχάσει τον πολλαπλασιασμό όπως εγώ λίγο μετά το 240'.
4. Η αντλία θερμότητας (επιστημονικά) ή το πρώην κλιματιστικό (επί το λαϊκότερο) λειτούργησε συνεχώς έως και λίγο μετά από τις 3,5ώρες. Από εκεί και πέρα μπήκε σε διακοπτόμενη λειτουργία. Επειδη είχα ρυθμίσει το ΔΤ του θερμοστάτη στον 1oC φαίνονται στο διάγραμμα αυτά τα μικρά σκαμπανεβάσματα το οποία όμως ουσιαστικά δείχνουν μία σταθερότητα της θερμοκρασίας εντός των επιθυμητών πλαισίων.
5. Ο συνολικός χρόνος για την κάθοδο της θερμοκρασίας ήταν 6 ώρες. Αν είχα ψύξει το νερό στο δοχείο του κλιματιστικού ο χρόνος θα ήταν σαφώς μικρότερος και η διαδικασία πιο γρήγορη. Αν βρω χρόνο και όρεξη ίσως επαναλάβω την διαδικασία έτσι από περιέργεια. 

Αυτά.