Επιτέλους έφτασε η μέρα που περίμενα έναν χρόνο. Μέρα τρύγου. Για πρώτη φορά τόσο αργά. Η χρόνια δύσκολη απ' ότι λένε όλοι. Οι τελευταίες μέρες ακόμη δυσκολότερες με βροχές και αέρα. Από άποψη προετοιμασίας όλα ήταν έτοιμα. κλούβες, ψαλίδια, βαρέλια, καινούρια μηχανήματα, όλα πλυμένα και καθαρά.
Σαββάτο 6:00 το πρωί χτύπησε το ξυπνητήρι. Φόρτωμα οι κλούβες, στάση για καφέ και στον δρόμο για την Νεμέα.
Άσχετο, αυτός που έβαψε την Κακιά Σκάλα πρέπει να είναι ΠΑΟΚτζης μέχρι το κόκαλο. Όλα ασπρόμαυρα. Χα, χα. Σίγουρα η επιλογή έγινε με βάση τις φωτοτεχνικές απαιτήσεις των νέων φωτιστικών LED που έχουν εγκαταστήσει αλλά το αποτέλεσμα είναι σκέτο ΠΑΟΚ.
Να και δύο καλλιτεχνικές.
Στο θέμα μας τώρα.
Φέτος έφτασα στον Ασπρόκαμπο Νεμέας για σταφύλι. 800m υψόμετρο (το χωράφι όχι το χωριό).
Πρώτη έκπληξη, η θερμοκρασία στους 9oC. Δεν το περίμενα.
Το σταφύλι ήταν βιολογικής καλλιέργειας με μόνο βιολογικά ραντίσματα παρά το δύσκολο της χρονιάς και με μικρή στρεμματική απόδοση κάτω από 700kgr / στρέμμα. Κατά τα τα λεγόμενα του προμηθευτή μου γιατί από αμπελοκαλλιέργεια δεν σκαμπάζω τίποτα.
Παρά τον άσχημο καιρό των τελευταίων ημερών η πρώτη ύλη ήταν σε πολύ καλή κατάσταση.
Το χωράφι λασπωμένο ακόμη από τις βροχές των τελευταίων ημερών ή και από την υγρασία που ήταν πανταχού παρούσα στην περιοχή.
Τρύγησα 5 κλούβες Αγιωργίτικο και 3 κλούβες Cabernet Sauvignon. Φόρτωμα και επιστροφή για τα υπόλοιπα.
Έχω μεγάλες προσδοκίες. Για να δούμε.
No comments:
Post a Comment