Πας ρε φίλε σε μία έκθεση και σου προσφέρουν ξύδι αντί για κρασί. Καλά δεν ντρέπεσαι λίγο κοτζάμ επαγγελματίας. Που πας; Αφού αυτό που έβγαλες δεν είναι κρασί τι το προσφέρεις;
Και κάτι άλλο. Τι ρωτάς αν μου άρεσε; Αν δεν μπορείς να το καταλάβεις από μόνο σου αν το προϊόν σου, αρέσει στον κόσμο ή όχι δεν κάνεις για αυτή τη δουλεία. Σε μία έκθεση κρασιού αποφάσισες να πας, δεν πας ούτε σαν οινοποιός, ούτε σαν αμπελουργός. Βρίσκεσαι εκεί ως πωλητής και αυτό που έχεις να κάνεις είναι να πουλήσεις το προϊόν.
Είναι και κάποιοι που το έχουν. Άκουγα τον άλλον να περιγράφει το κρασί του και περιμένω να γευτώ το νέκταρ των θεών. Μόλις δοκίμασα έψαχνα που να φτύσω.
Γράφει ο άλλος άρθρο με το αφ' υψηλού ύφος και προτροπή "... να πάτε σε αυτήν την έκθεση...". Κάτσε ρε μεγάλε. Εσύ δηλαδή δεν θα έρθεις; Να πάει μόνο η πλέμπα;
Και αυτός ο ΣΜΟΕ που το βρήκε αυτό το HUB και επιμένει για δεύτερη χρονιά εκεί. Πιο ψυχρό και γυμνό εκθεσιακό χώρο δεν θα μπορούσαν να βρουν. Σε πλήρη αναντιστοιχία με το πνεύμα του κρασιού. Άσε που η πρόσβαση είναι προβληματική. Το μόνο καλό ότι έχει μουσική.
Για φαΐ στα Πετράλωνα σε "παλιακία" ταβέρνα και σου σερβίρει τα "αυτονόητα" σε μη αυτονόητες τιμές. Έχει χαθεί το μέτρο.
Κατά τα άλλα...
Πολλά μικρά διαμάντια κρυμμένα ανά την Ελλάδα μας περιμένουν να τα ανακαλύψουμε. Δεν έχω πλήρη άποψη γιατί δοκίμασα λίγα πράγματα και στοχευμένα. Στο πρόγραμμα ήταν να περάσω και για μία δεύτερη βόλτα μετά από το φαΐ αλλά δεν υπήρχε κέφι.
Τέλος... νομίζω ότι είμαι ερωτευμένος με το gewurztraminer και φοβάμαι μην το μάθει η γυναίκα μου.
No comments:
Post a Comment