Σύστημα Ψύξης Νερού για Χρήση στον Έλεγχο της Θερμοκρασίας της Αλκοολικής Ζύμωσης (Μέρος Α')

Τα τελευταία 5 χρόνια που ασχολούμαι με το κρασί ή γυναίκα μου δεν παραλείπει να μου υπενθυμίζει ότι πρέπει να κάνουμε μία ανακαίνιση στο σπίτι. Τα παιδιά μεγάλωσαν μου έλεγε (λες και δεν το βλέπω και μόνος μου) πρέπει να τους φτιάξουμε ξεχωριστά δωμάτια, να βγάλουμε και το πλυντήριο από την ντουλάπα, μου τρώει χώρο, να το βάλουμε στο μπάνιο, α… θέλω και στεγνωτήριο. Και το κλιματιστικό κάνει θόρυβο, να πάρουμε ένα καινούριο, με inverter.

Εγώ από την μεριά μου όλα τα έβλεπα τέλεια στο σπίτι. Ούτε το χρώμα από τα πλακάκια του μπάνιου με ενοχλούσε (τα οποία πλακάκια να σημειώσω ότι τα είχε διαλέξει μόνη της και ναι καλά μάντεψες φίλε αναγνώστη, μού είχαν κοστίσει ο κούκος αηδόνι) ούτε το καλοριφέρ στη μέση του διαδρόμου με ενοχλούσε, ούτε άκουγα το κλιματιστικό όταν κοιμόμουνα (να το πάλι το κλιματιστικό) γενικώς όλα τα έβλεπα ωραία και καλά.

Αλλά δεν ήταν έτσι.

Μετά από 2-3 τσακωμούς και άλλες τόσες αναβολές που μπόρεσα και τις κέρδισα με αίμα και ιδρώτα τα τελευταία χρόνια, ήρθε η ώρα το καλοκαίρι του 2016 να κάνουμε ανακαίνιση στο σπίτι. ΧΑΟΣ. Άλλαξε τα πάντα. Μέχρι και την θέση της χέστρας άλλαξε η αθεόφοβη. Ούτε αυτό δεν της άρεσε. Ξέρεις τι δουλεία θέλει για να αλλάξει θέση η χέστρα σε ένα μπάνιο. Ούτε εγώ ήξερα αλλά έμαθα. Μέχρι και στο πατάρι των από κάτω μας χρειάστηκε να μπούμε για να γίνει η δουλεία. Δεν μπορείς να φανταστείς το συναίσθημα του να χτυπάς το κουδούνι των από κάτω και να προσπαθείς να τους εξηγήσεις ότι πρέπει να μπει ένας υδραυλικός στο πατάρι σας γιατί η σύζυγός μου αποφάσισε να αλλάξει την θέση της χέστρας. Άσε, τα θυμάμαι και τρέμω από τα νεύρα μου.

Τέλος πάντων να μην τα πολυλογώ ένα μήνα κράτησε το μαρτύριο. Αυτό μου μου έμεινε ήταν 2 άδειες τσέπες, μπάζα στο γκαράζ, σκόνη στο σπίτι, μερεμέτια που εγώ είμαι αναγκασμένος τώρα να επιδιορθώσω η υποχρέωση να λέω κουνώντας το κεφάλι σαν το Χατζιαβάτη ότι μου αρέσουν τα καινούρια πλακάκια, μου αρέσει η καινούρια θέση της χέστρας κλπ. κλπ.,  και μου έμεινε και ένα κλιματιστικό. Ένα παλιό αλλά τίμιο κλιματιστικό τύπου ON-OFF.

Τα βάσανά μου όμως δεν είχαν τελειώσει ακόμα. Μια μέρα…

ΓΥΝΑΙΚΑ (έξω από τον οπτικό μου ορίζοντα και αδιάφορα): «Μην πετάξεις το κλιματιστικό, το θέλει η μάνα μου στο το χωριό».

Αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Και χαμένος και χρεωμένος και μ@λ@κ@ς. Μόνο πάνω από το πτώμα μου θα πήγαινε το κλιματιστικό στη μάνα της.

ΑΝΤΡΑΣ (γλυκιά φωνή): «Το θέλω εγώ αγάπη μου, δεν είναι για να το δώσουμε».

ΓΥΝΑΙΚΑ (κάνοντας την εμφάνιση της κατά το ήμισυ): «Συγνώμη αλλά τι το θες».

ΑΝΤΡΑΣ (επεξηγηματική φωνή): «Θα το πάω στο υπόγειο για το κρασί».

ΓΥΝΑΙΚΑ (αποκαλυπτώμενη σε όλο της το μεγαλείο): «Αμάν ρε Αντρέα με τα κρασιά σου. Να πίναμε και τίποτα να πάει στα κομμάτια».

ΑΝΤΡΑΣ (με τσαντίλα): «Σου είπα ότι το θέλω».

ΓΥΝΑΙΚΑ (ως θηλυκός θεός Άρης): «Μπορείς να μου πεις πόσα έχεις χαλάσει τόσα χρόνια για το κρασί».

Άκου θράσος κύριε, μόλις έχει τελειώσει η ανακαίνιση του σπιτιού (η αχρείαστη θα σημειώσω εδώ) που μου στοίχησε ένα σκασμό λεφτά και από τότε είναι αναγκασμένος να λέω κουνώντας το κεφάλι σαν το Χατζιαβάτη ότι μου αρέσουν τα καινούρια πλακάκια, μου αρέσει η καινούρια θέση της χέστρας κλπ. κλπ. (το ξέρω ότι το έγραψα λίγο πιο πάνω αλλά κάπου πρέπει να ξεσπάσω και εγώ) και μου ζητάει και τα ρέστα.

ΑΝΤΡΑΣ (με ειρωνεία): «Λιγότερα απ’ ότι η ανακαίνιση».

Αυτό ήταν. Την τάπωσα και έκατσε στα αυγά της. Ε όχι να μου φάνε και το κλιματιστικό. Ως άλλος Καίσαρας εγώ, πήγα στο μπαλκόνι, πήρα το κλιματιστικό, πέρασα θριαμβευτικά μπροστά από την μις Ανακαίνιση 2016 και πήγα στο Υπόγειο.

Από εκείνη την ημέρα, απέκτησα την υποχρέωση να χρησιμοποιήσω το κλιματιστικό (ή τουλάχιστον να δείχνω ότι το χρησιμοποιώ) για να μπορέσω να το γλυτώσω από τα νύχια της πεθεράς μου. Διάβασα, έψαξα, δούλεψα, ξενύχτησα, έκανα ότι μπορούσα για να μπορέσει αυτό το κλιματιστικό να δουλέψει στην υπηρεσία των επόμενων οινοποιήσεων γιατί αλλιώς ούτε εγώ (που είμαι έμπειρος σε αυτά) μπορώ να φανταστώ τι θα είχαν να μου σούρνουν γυναίκα και πεθερά μαζί.

Συνεχίζεται…