Καθαρισμός Αντλίας

Ήρθε η ώρα και η στιγμή να κάνω μια μετάγγιση χρησιμοποιώντας την αντλία που είχα αγοράσει έναν χρόνο πριν. Μια μέρα πριν την μετάγγιση, σκέφτηκα να καθαρίσω λίγο την αντλία και έτσι λοιπόν αποφάσισα να την ανοίξω. Την εικόνα που αντίκρισα μόλις την άνοιξα ομολογώ πως δεν την περίμενα.

Προφανώς από την τελευταία μου μετάγγιση και αφού καθάρισα την αντλία με καθαρό νερό, δεν το στράγγισα, έμεινε μέσα στην αντλία με αποτέλεσμα να οξειδωθεί το μέταλλο και να δημιουργηθεί η χαρακτηριστική σκουριά (πατίνα) των αντικειμένων που περιέχουν χαλκό.

Ιδού τι αντίκρισαν τα ματάκια μου...

Το "πράσινο" υγρό.

Ορίστε και μερικές εικόνες από το εσωτερικό της αντλίας...

Το κέλυφος της αντλίας

Οξείδωση στο κέλυφος της αντλίας

Οξείδωση

Η πτερωτή της αντλίας.

Η κατάσταση ήταν σκέτη απογοήτευσή και εννοείται ότι χρειαζόταν άμεσος καθαρισμός. Με ένα πρώτο ψάξιμο στο διαδίκτυο βρήκα ότι η σκουριά στα  ορειχάλκινα αντικείμενα φεύγει με διάφορους τρόπους χρησιμοποιώντας απλά υλικά που έχουμε στο σπίτι. Βρήκα λοιπόν μια "συνταγή" που μιλούσε για χρήση ενός διαλύματος από λεμόνι και αλάτι και μια άλλη που μιλούσε για μια "πάστα" από  λεμόνι και μαγειρική σόδα. Δοκίμασα και τις δύο. στην πρώτη περίπτωση αντί για λεμόνι χρησιμοποίησα τρυγικό οξύ. Το σκεπτικό είναι ότι φτιάχνει κανείς αυτά τα διαλύματα / πάστες και φέρνοντας τα σε επαφή με τα οξειδωμένα μέρη του μετάλλου η σκουριά απομακρύνεται.

Δεν θα επεκταθώ πολύ σε αυτές τις πρακτικές γιατί παρόλο που είχαν εντυπωσιακά αποτελέσματα δεν καθάρισαν την αντλία μου στον βαθμό που θα ήθελα και εξηγούμαι με τις παρακάτω φωτογραφίες. Σημειώνω μόνο ότι αυτός ο πρώτος καθαρισμός προήλθε μόνο από την δράση των διαλυμάτων που χρησιμοποίησα χωρίς κανένα τρίψιμο. Ιδού...

Το κέλυφος της αντλίας

Σημεία του κελύφους που δεν καθαρίστηκαν με την "χημική μέθοδο"

Η πτερωτή της αντλίας από την μεριά που έρχεται σε επαφή με τον άξονα του κινητήρα

Η εικόνα λοιπόν μετά την εφαρμογή του "χημικού καθαρισμού" ας πούμε ήταν σαφώς βελτιωμένη αλλά στο μεν κέλυφος της αντλίας άφησε ορισμένα σημεία και καφέ ίχνη σκουριάς στην δε πτερωτή, ειδικά στην πίσω της πλευρά η κατάσταση ήταν κακή.

Επόμενο βήμα ήταν να τρίψω την αντλία για να καθαρίσει τέλεια. Την έλυσα λοιπόν τελείως αφαιρώντας και την πτερωτή και ξεκίνησε ο "μηχανικός" ας πούμε  καθαρισμός την αντλίας. Για τον καθαρισμό - τρίψιμο χρησιμοποίησα τα πιο κάτω βουρτσάκια.

Μεταλλικές βούρτσες καθαρισμού. Τα εσωτερικά βουρτσάκια είναι αυτά με τα οποία δούλεψα.

Για να δείτε χαρακτηριστικά την διαφορά πριν και μετά τράβηξα αυτή την φωτογραφία.

Πριν και μετά

Στις παρακάτω φωτογραφίες φαίνεται το αποτέλεσμα μετά από το "μηχανικό" καθαρισμό.

Ένα άλλο τμήμα της αντλίας που χρειαζόταν καθαρισμό ήταν το πλαστικό εξάρτημα που παρεμβάλλεται μεταξύ της πτερωτής και του ηλεκτροκινητήρα. Η εικόνα του πριν τον καθαρισμό.

Οι μαύροι λεκέδες στο πλαστικό εξάρτημα δεν υπήρχαν. Τους έκανα εγώ κατά την αποσυναρμολόγηση. Υπήρχαν δύο σημεία που ήθελαν καθαρισμό. Το πρώτο είναι η καφέ "βρωμιά" στο επάνω μέρος του εξαρτήματος μέσα στο αυλάκι. Το σημείο αυτό όταν η αντλία είναι συναρμολογημένη βρίσκεται χαμηλά με αποτέλεσμα να βρίσκεται μέσα στο πράσινο υγρό της πρώτης φωτογραφίας.

Το δεύτερο σημείο που ήθελε καθάρισμα ήταν στην οπή για τον άξονα που υπάρχει και η τσιμούχα. Η σκουριά που φαίνεται στην φωτογραφία οφείλεται σε ένα κυκλικό ελατήριο που υπάρχει μέσα στην τσιμούχα το οποίο φυσικά δεν είναι ανοξείδωτο με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί όλη αυτή η κατάσταση. Καθάρισα όσο μπορούσα με σύρμα και υγρό πιάτων. Το αποτέλεσμα στην επόμενη φωτογραφία...

Η σκουριά και η βρωμιά μέσα από την τσιμούχα δεν απομακρύνθηκε. Θα προσπαθήσω κάποια στιγμή να αντικαταστήσω την τσιμούχα για να είναι τελείως καθαρό το αποτέλεσμα.

Τέλος, μιας και άνοιξα την αντλία, ορίστε και άλλες δύο φωτογραφίες από το εσωτεικό της...

Η εσωτερική όψη από το κέλυφος του κινητήρα από την μεριά του άξονα. Στο κέντρο υπάρχει ρουλεμάν.

Ο άξονας και τα τυλίγματα

Λίγο πριν το τελικό μοντάρισμα.

Σχόλιο.

Ο κατασκευαστής αναφέρει ως υλικό κατασκευής της αντλίας τον μπρούντζο (bronze). Ο μπρούντζος είναι κράμα χαλκού με κασσίτερο. Δεν ξέρω αν θα είχε διαφορετική συμπεριφορά αν το υλικό ήταν ορείχαλκος που είναι κράμα χαλκού με ψευδάργυρο και φαίνεται να χρησιμοποιείται για την κατασκευή υδραυλικών εξαρτημάτων. Βέβαια με ένα μικρό ψάξιμο στην βικιπαίδεια θα βρει κανείς αντικρουόμενες πληροφορίες. Αντιγράφω.

"Ο ορείχαλκος συγχέεται πολύ συχνά με τον μπρούντζο ή κρατέρωμα, που είναι κατά βάση κράμα χαλκού–κασσίτερου. Στα ελληνικά, ο όρος μπρούντζος ή μπρούτζος χρησιμοποιείται συχνά αδιακρίτως για ορείχαλκους και για κρατερώματα. Αλλά η ίδια σύγχυση υπάρχει και στα αγγλικά, όπου το κρατέρωμα αποκαλείται bronze και ο ορείχαλκος αποκαλείται brass.

Για παράδειγμα, ο «εμπορικός μπρούντζος» και ο «μπρούντζος κοσμηματοποιίας» δεν είναι κρατερώματα αλλά ορείχαλκοι (βλ. παραπάνω). Tο «αρχιτεκτονικό κρατέρωμα» (αγγλ., architectural bronze) είναι επίσης ορείχαλκος με 40% κ.β. Zn και 3% κ.β. Pb.

Αντιθέτως, ένα κρατέρωμα υψηλής αντοχής (10–14% κ.β. Sn, 2–3% κ.β. Zn, 0–0,8% κ.β. P), το οποίο χρησιμοποιούνταν στο παρελθόν για την κατασκευή πυροβόλων όπλων, ονομάζεται συχνά στα αγγλικά «ερυθρός ορείχαλκος» (red brass) δημιουργώντας έτσι σύγχυση με τον κοινό ερυθρό ορείχαλκο, που περιέχει 15% κ.β. Zn. (Το κρατέρωμα «ερυθρός ορείχαλκος» αποκαλείται επίσης και «μέταλλο όπλων» (αγγλ., gunmetal), οπότε αποφεύγεται η σύγχυση.)

Η σύγχυση ανάμεσα στον ορείχαλκο και τον μπρούντζο ή κρατέρωμα οφείλεται στο γεγονός ότι οι μεταλλουργοί διακρίνουν τα δύο μεταλλικά υλικά όχι τόσο με βάση την σύσταση, αλλά περισσότερο με βάση το χρώμα. Γενικότερα στην αγορά, ορείχαλκοι αποκαλούνται τα κράματα χαλκού με χρυσοκίτρινο χρώμα, ενώ μπρούντζοι ή κρατερώματα αποκαλούνται τα κράματα χαλκού με καφεκόκκινο χρώμα."

Σε άλλο σημείο διαβάζω...

"Σε σύγκριση με τους ορείχαλκους («εμπορικός μπρούντζος», κ.ά.), τα κρατερώματα παρουσιάζουν μεγαλύτερη αντοχή στην μηχανική φθορά και στην χημική διάβρωση. Ωστόσο τα κρατερώματα είναι πιο σκληρά και έχουν υψηλότερο κόστος αγοράς."

Όπως και να έχει επειδή η καθαριότητα είναι η μισή αρχοντιά... προσέχουμε για να έχουμε.