Η Πιο Μεγάλη Ώρα...

 ...είναι τώρα.

 

 

Αγιωργίτικο 2021 και υψηλές προσδοκίες. Όπως κάθε χρόνο δηλαδή.

Παρόλο που φέτος είχα δεύτερες σκέψεις να μην βάλω κρασί (για διάφορους λόγους άσχετους με το αντικείμενο του blog), όταν χτύπησε το τηλέφωνο και άκουσα την φωνή να λέει "Αντρέα έλα αύριο για σταφύλι" τα πάντα ξεδιαλύνανε μέσα μου. Παρόλο που η παραλαβή θα γινόταν Δευτέρα,  εργάσιμη μέρα δηλαδή, η απόφαση είχε ληφθεί. Παρατάμε τη δουλεία και πάμε για σταφύλια. Εδώ κάποια άλλοι παράτησαν τον γάμο και πήγαν για πουρνάρια. 

Όπως κάθε χρόνο λοιπόν ξεκίνησα για την Νεμέα και όπως κάθε χρόνο τα τελευταία χρόνια ανηφόρισα προς τον τον Ασπρόκαμπο. Πήρα τα σταφυλάκια μου φρεσκοκομμένα, είπαμε τα νέα μας με τον Ηλία και επιστροφή.

 

Λίγα λόγια για το σταφύλι.

Αριστη κατάσταση, από τα καλύτερα που έχω πάει ποτέ μπορώ να πω. Μέτρησα τα μπωμέ και τα βρήκα κοντά το 14,75!!! Αν προσθέσω και 0,2 για την διόρθωση λόγω θερμοκρασίας αγγίζουμε τους 15 βαθμούς. Ανοίγω τα βιβλία και μου λένε ότι θα πάρω κρασί με 16,3% αλκοόλ. ΣΟΚ και ΔΕΟΣ.

Λίγα λόγια για τον εξοπλισμό.

Φέτος αποφάσισα να φτιάξω το κρασί σε εξωτερικό χώρο και όχι μέσα όπως έκανα τόσα χρόνια. Μεγάλη ταλαιπωρία το μέσα ειδικά με το καθάρισμα. Επίσης μείωσα τις απαιτήσεις σε ψύξη αφού ο καιρός έχει ήδη ψυχράνει και βολεύει σε σχέση με την θερμοκρασία της ζύμωσης. Φέτος μάλιστα, απ' ότι φαίνεται, θα χρειαστώ περισσότερο να θερμάνω κάποια στιγμή τον σταφυλοπολτό. Αυτό με ανάγκασε να κάνω τον ηλεκτρολόγο την τελευταία στιγμή αλλάζοντας  συνδεσμολογίες. Θα πρέπει κάποια στιγμή να βάλω μία τάξη στο χάος του αυτοματισμού που έχω δημιουργήσει. Θα επανέλθω με ένα άρθρο για το θέμα.

 

Η Ζύμωση.

Ξεκίνησε την 3η μέρα και αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη με την θερμοκρασία να βρίσκεται στους 22οC με την θερμοκρασία περιβάλλοντος 2-3 βαθμούς χαμηλότερα. Αργότερα θα ανεβάσω την θερμοκρασία στους 25oC (αν δεν ανέβει από μόνη της). Χωρίς να μπορώ να πω ότι είμαι γνώστης, έχω την εντύπωση ότι το σταφύλι έχει πολύ μεγάλη συμπύκνωση αν κρίνω από τα πολλά στέμφυλα σε σχέση με το "ζουμί", από την δυσκολία που έχω στο να βυθίσω το καπέλο και από το χρώμα μου έχει ήδη πάρει ο μούστος. Παρατήρησα επίσης ότι και τα τσαμπιά ήταν μικρότερα και πιο μικρόρογα σε σχέση με άλλες χρονιές.

  

Ο μεγάλος αναμενόμενος αλκοολικός τίτλος μου επιβάλει να κάνω κάτι που ήθελα να κάνω από καιρό. Να συνδυάσω δηλαδή στην ίδια οινοποίηση ιθαγενείς ζύμες και ζύμες του εμπορίου. Θα αφήσω τη ζύμωση να πάει με ιθαγενείς ζύμες μέχρι την μέση της διαδικασίας και μετά θα προσθέσω ζύμες για να πάνε μέχρι το τέλος και ο θεός βοηθός. Ξέχασα να πω ότι πήρα 137lit σταφυλοπολτό από 7,5 τελάρα και πρόσθεσα 13gr μεταμπισουλφίτ.

 

Στόχος.

Όπως κάθε χρόνο, στόχος μου είναι να μην επαναλάβω τα λάθη την προηγούμενης χρονιάς πράγμα πολύ δύσκολο γιατί ως γνωστό, πρώτα βγαίνει η ψύχη και μετά το χούι. Ένα κακό χούι που έχω τα τελευταία χρόνια είναι να έχω ίζιμα στο μπουκάλι μετά την εμφιάλωση. Όταν λέω ίζημα μιλάμε για πολύ πράγμα. Α, να μην ξεχάσω να προσπαθήσω για άλλη μία χρονιά να γίνει η μηλογαλακτική ζύμωση. Πέρυσι στάθηκα τυχερός και είχα μηλογαλακτική, το πρόβλημα ήταν ότι δεν είχα κόκκινο κρασί αλλά λευκό. Τι να πεις.