Επιτελους Οίνος

Έφτασα στο τέλος του πρώτου γύρου. 

Ειδικό βάρος 0,991. Αν έχει απομείνει και κανένας κόκκος ζάχαρης αζύμωτος θα αποζυμωθεί σιγά σιγά μετά την μετάγγιση.

Η ολοκληρωμένη εικόνα της αλκοολικής ζύμωσης για φέτος φαίνεται πιο κάτω.

 Η θερμοκρασία ποτέ δεν ξεπέρασε του 27oC. Στα πρώτα στάδια της ζύμωσης ήταν 22-24oC, στην συνέχεια την ανέβασα στους 25-26oC και στο τέλος την ρύθμισα στους 26-27oC. Βέβαια μέσα στην δεξαμενή υπήρχαν διαβαθμίσεις της θερμοκρασίας της τάξης του 1 με 1,5oC. Στην αρχή της ζύμωσης με την έντονη κινητικότητα. Η θερμοκρασία ήταν ομοιογενής μέσα στην υγρή φάση του σταφυλοπολτού και ανέβαινε κατά 1oC την περιοχή του "καπέλου". Αργότερα που η ζύμωση ήταν πιο ήρεμη, στον πυθμένα του δοχείου η θερμοκρασία ήταν χαμηλότερη απ' ότι στην κορυφή (μιλώντας για την υγρή φάση). Θα το είχα αποφύγει αυτό αν είχα μονώσει και τον πυθμένα του δοχείου για να ελαχιστοποιήσω τις απώλειες, πράγμα που ξέχασα να το κάνω. 

Στην θέση που έχω το πρώτο από αριστερά βέλος, έκανα έναν μικρό αερισμό της σταφυλόμαζας τραβώντας κρασί από την βάνα με ελεύθερη ροή μέσα σε έναν κουβά. 

Στην θέση που έχω το δεύτερο βελάκι, έξανα εμβολιασμό με ζύμες. Χρησιμοποίησα την BC S103 της Fermentis.

Απ' ότι φαίνεται, έκανε καλά τη δουλειά της.

 

 

 Μετά από 25 μέρες λοιπόν, τράβηξα το κρασί και πήρα 65 lit με απλό σιφωνισμό και άλλα 20 lit μετά από πίεση. Όλες αυτές τις 25 μέρες, κάθε μέρα μετρούσα την πυκνότητα και την θερμοκρασία και κάθε μέρα βύθισα το καπέλο τουλάχιστον μία φορά (τις περισσότερες φορές ήταν 2 - 3 φορές).

Θα αφήσω το κρασί καμία εβδομάδα όπως είναι, μπας και ξεκινήσει η μηλογαλακτική ζύμωση που δεν το βλέπω με τα επίπεδα αλκοόλης και το pH που έχω, και μετά θα το μεταγγίσω για να ξελασπώσει.

Από γεύση και αρώματα είναι ότι καλύτερο έχω φτιάξει μέχρι σήμερα. Το υψηλό αλκοόλ είναι το κλειδί για να "μαλακώσει" η υψηλή οξύτητα που μέτρησα.

Πιο κάτω μερικά χαρακτηριστικά video