Wednesday, March 14, 2018

Η Έκθεση


Πάμε από την ανάποδη γιατί τα πήρα άσχημα.

Δεν ανήκω σε κανέναν κομματικό χώρο άλλα έχω άποψη όπως όλοι μας λίγο έως πολύ για τα πολιτικά τεκταινόμενα στην χώρα και τον κόσμο. Φεύγοντας λοιπόν από το Οινόραμα, έπεσα επάνω στην δωρεάν διανομή μιας πολιτικής εφημερίδας που με πληροφορούσε για τις τελευταίες πολιτικές – μικροπολιτικές εξελίξεις με όρους καθαρά κομματικούς/προπαγανδιστικούς. Προφανώς μπερδεύτηκε  η βούρτσα με την πούτσα. Τι δουλειά έχει η κομματική προπαγάνδα στην «μεγαλύτερη έκθεση ελληνικού κρασιού στον κόσμο» ή αλλιώς -όπως το λένε στο χωριό μου- την μεγαλύτερη εμποροπανήγυρη, δεν μπορώ να καταλάβω. Είπε κανείς στους διοργανωτές ότι οι επισκέπτες της έκθεσης, που πλήρωσαν ένα αντίτιμό για να τιμήσουν με την παρουσία τους ένα μέρος των  οινοπαραγωγών της χώρας, είναι ταυτόχρονα και εν δυνάμει θύματα φτηνής κομματικής προπαγάνδας. ΑΙΣΧΟΣ. Οι πρωταγωνιστές μια επιτυχημένης έκθεσης - όπως και προφανώς είναι το Οινόραμα -  δεν είναι ούτε οι διοργανωτές, ούτε οι χορηγοί, ούτε οι εκθέτες. Οι πρωταγωνιστές είναι οι επισκέπτες και οι επισκέπτες απαιτούν τον σεβασμό. Σεβασμό στην νοημοσύνη τους, σεβασμό στον χρόνο του, σεβασμό στα λεφτά τους . Α! να μην το ξεχάσω, σεβασμό και στα πολιτικά τους πιστεύω.

Δεύτερο φάουλ. Σου διαφημίζει η έκθεση να κάνεις προεγράφη για να γλιτώσεις την ταλαιπωρία και να μπεις στην κλήρωση για ένα ανοιχτήρι. Ευτυχώς που λόγω παραξενιάς,  δεν έκανα την προεγγραφή και αποφάσισα να πάω απροειδοποίητα. Με το που φτάνω το πρωί στην έκθεση, βρίσκω ΕΝΑ ταμείο για όσους είχαν κάνει προεγράφη με μια ουρά μέχρι την έξοδο (εκτιμώ για τουλάχιστον μισή ώρα αναμονή) και ακριβώς δίπλα ΔΥΟ ταμεία για όσου δεν έχουν κάνει προεγγραφή με αναμονή 1-2 άτομα. Ξαναπέρασα και αργά το μεσημέρι που έφυγα από την έκθεση για να δω αν η κατάσταση είχε εξομαλυνθεί αλλά η εικόνα ήταν ακριβώς η ίδια. Κρίμα.

Και συνεχίζω.

Μία συμβουλή προ τους εκθέτες. Πριν εκθέσετε το κρασί σας για δοκιμή, δοκιμάστε το γιατί αντί για διαφήμιση μπορεί να αποτελεί δυσφήμιση για την εταιρία σας. Τουλάχιστον δύο κρασιά από όσα δοκίμασα βρωμάγανε στην κυριολεξία. Δεν μπορώ να καταλάβω, από εμένα περιμένουν τα τους πω ότι το προϊόν είναι ακατάλληλο προς διάθεση. Αν δεν μπορούν να το καταλάβουν μόνοι τους, κακό του κεφαλιού τους.

Και άλλη μία συμβουλή προς τους εκθέτες. Η δουλεία όσων κάθονται πίσω από το τραπέζι δεν είναι να σερβίρουν κρασί. Αυτό μπορεί να το κάνει ο οποιοσδήποτε. Αυτό που δεν μπορεί να κάνει ο οποιοσδήποτε είναι να δώσει βασικές πληροφορίες για το κρασί, που ζητάμε έστω και κατά παράβαση του σημείου 10 του «δεκάλογου του καλού γευσιγνώστη».

Κατά τα άλλα για να μην θεωρηθεί ότι κάνω εκ του ασφαλούς κριτική θέλω να πω το εξής: Το κρασί και ειδικά το καλό κρασί είναι ένα ακριβό σπορ. Για όλους εμάς (και πιστέψτε με είμαστε πολλοί) που δεν έχουμε την οικονομική δυνατότητα να έχουμε στο κυριακάτικο τραπέζι μας ένα μπουκάλι των 20€, το Οινόραμα μας έδωσε την δυνατότητα να πάρουμε μια μυρωδιά – κυριολεκτικά και μεταφορικά – του τι κυκλοφορεί εκεί έξω. Γνωρίσαμε, εκτιμήσαμε κάποια οινοποιεία και απομυθοποιήσαμε κάποια άλλα. Εκπλαγήκαμε, θαυμάσαμε και απολαύσαμε κάποια κρασιά και προβληματιστήκαμε με κάποια άλλα.

Η διοργανώτρια εταιρία, έχει καταφέρει να δημιουργήσει μία έκθεση θεσμό για το Ελληνικό κρασί. Μιλάμε για μια έκθεση που ο κλάδος είχε την υποχρέωση να διοργανώσει από μόνος του ως ελάχιστο μέσο προώθησης του προϊόντος του.

Τέλος όσον αφορά τις εντυπώσεις μου, δεν θα αναφερθώ σε συγκεκριμένα οινοποιεία για να μην αδικήσω κανέναν, θα κάνω μόνο δύο παρατηρήσεις

Πρώτο. Βρήκα μεγάλη εξέλιξη και πρόοδο στην πτέρυγα των μικρών οινοποιείων. Πολύ ενδιαφέρουσες προτάσεις που σε ποιότητα κοντράρουν στα ίσα και σε πολλές περιπτώσεις υπερσκελίζουν τους μεγάλους παίχτες.

Δεύτερο. Στις 10 Απριλίου του 2016, εμφανίστηκε ένα άρθρο στον Ελληνικό διαδικτυακό μικρόκοσμο που έκανε αναφορά στην υπερβολική χρήση βαρελιού. Δεν ξέρω αν ήταν η πρώτη επισήμανση του φαινομένου αλλά δύο χρόνια μετά ή τάση έχει πλέον εδραιωθεί.