Ζυγαριά ακριβείας.

Πέρα από το γεγονός ότι είναι ένα από τα πιο παρεξηγημένα και κακόφημα όργανα μέτρησης, μία ζυγαριά ακριβείας μα βοηθάει να κάνουμε ότι ακριβώς λέει το όνομά της. Να ζυγίζουμε δηλαδή με ακρίβεια διάφορα πράγματα. Στην Ερασιτεχνική Οινοποίηση, αυτό που θέλουμε να ζυγίσουμε με ακρίβεια είναι το Μεταμπισουλφίτ, οι Ζύμες, τα θρεπτικα, το τρυγικό οξύ ή ότι άλλο θέλει κανείς να βάλει στον μούστο του ή το κρασί του.

Πριν από λίγα χρόνια αγόρασα μία τέτοια ζυγαριά για 15ευρώ.

Έχει ακρίβεια δύο δεκαδικών ψηφίων και μπορεί να ζυγίσει μέχρι 200gr.

Για να διαπιστώσω αν ζυγίζει σωστά έκανα μια δοκιμή ζυγίζοντας κέρματα.

από ένα γρήγορο ψάξιμο στο διαδίκτυο ανακάλυψα ότι η
1 κέρμα των 2 ευρώ ζυγίζει 8.50gr
1 κέρμα των 20 λεπτών ζυγίζει 5,74gr
1 κέρμα του 1 λεπτού ζυγίζει 2,3gr.

η ζύγιση έδωσε τα παρακάτω αποτελέσματα:

Για το κέρμα των 2 ευρώ ζύγισα 8,49gr από 8,50gr. Απόκλιση 0,01gr ή 0,1%

 για το κέρμα των 20 λεπτών ζύγισα5,70gr από 5,74gr. Απόκλιση 0,04gr ή 0,7%

 Για το κέρμα του 1 λεπτού ζύγισα2,29gr από 2,3gr. Απόκλιση 0,01 ή 0,4%

Σε σχέση με μία ψηφιακή ζυγαριά από αυτές που χρησιμοποιούμε στην κουζίνα τα αποτελέσματα ήταν παραπλήσια και φυσικά στρογγυλοποιημένα σε ακέραιο αριθμό.


Για το κέρμα των 2 ευρώ το 8,49gr έγινε 9gr.

Για το κέρμα τον 20 λεπτών τα 5,70gr έγινας 6gr

Για το κέρμα του 1 λεπτού τα 2,29gr έγιναν 2gr.

Το συμπέρασμα είναι ότι και η ζυγαριά της κουζίνας μια χαρά την κάνει την δουλεία της αφού οι δόσεις των διαφόρων πρόσθετων που χρησιμοποιούμε στην οινοποίηση κυμαίνονται σε ένα εύρος αρκετών γραμμαρίων ανά εκατόλιτρο. Αν πέσει και ένα γραμμάριο παραπάνω δεν χάθηκε ούτε το κρασί ούτε ο κόσμος.

Σπαστήρας Διαχωριστήρας Σταφυλιών Χειροκίνητος

Αγόρασα πέρσι έναν χειρικίνησο  σπαστήρα διαχωριστήρα σταφυλιών χειροκίνητο. Από την επόμενη μέρα που τον αγόρασα παρατήρησα 2-3 πραγματάκια που δεν μου άρεσαν και ο κατασκευαστής θα μπορουσε να τα είχε αποφύγει. Πάμε να τα δούμε ένα ένα.

Παρατήρηση 1

Οι ακμές του διάτρητου ημικύλινδρου που έχει για να κάνει τον διαχωρισμό, κόβουν σαν μαχαίρια. Όπως βγήκε η λαμαρίνα από το ψαλίδι, έτσι την άφησαν. Αποτέλεσμα όταν τοποθετείται στο πλαίσιο-σώμα του σπαστήρα να δημιουργεί φθορές στο χρώμα. Οι διαστάσεις του δε είναι τέτοιες ώστε με δυσκολία βγαίνει από το κύριο σώμα του σπαστήρα και όταν με το καλό βγεί οι φθορές στο χρώμα να είναι έντονες. Για του λόγου το αληθές...

Όλα τα κοψίματα αποτελούν σημεία μελλοντικής εμφάνισης σκουριάς.

Παρατήρηση 2

Ο άξονας με τα πτερύγια για τον διαχωρισμό είναι βαμμένος με ένα χρώμα που αφήνει ένα άγριο τελείωμα. Η σύγκριση με τον άξονα στην μεριά του σπαστήρα είναι χαρακτηριστική.

Δεν ξέρω αν εξυπηρετεί κάτι το τελείωμα στην πρώτη εικόνα αλλά θα προτιμούσα σαφώς το δεύτερο.


Παρατήρηση 3

Στον άξονα του διαχωριστήρα υπάρχει επίσης φθορά στο χρώμα.

Παρατήρηση 4

Χρήση γαλβανισμένων βιδών αντί για ανοξείδωτων. Μόνο ένα χρόνο μετά η εικόνα είναι αυτή.

Παρατήρηση 5

Βίδες τοποθετημένες με τέτοιο τρόπο, ώστε η φθορά στην μπογιά να είναι σίγουρη.

Παρατήρηση 6

Εφαρμογή του κάδου συλλογής πάνω στο σώμα του σπαστήρα με τέτοιο τρόπο που να δημιουργούνται φθορές.

Παρατήρηση 7

Βρωμιά. Κοιτάξτε τι έβγαλε ο κάδος με ένα πέρασμα.

Παρατήρηση 8

Μετά από χρήση και κατά το πλύσιμο ξεκόλησε (δεν έχω βρεί ακόμα από πού) αυτό το κομμάτι μπογιά. Σίγουρα δεν θα το ήθελα μέσα στον μούστο μου.

Αυτά.

Προσπάθησα να διορθώσω αρκετά από αυτά με τους εξής τρόπους:

• Χρήση Ανοξείδωτων βιδών.
• Χρήση πλαστικών ροδελών.
• Βαφή των ατελειών.
• Λείανση των ακμών του διάτρητου ημικύλινδρου.
• Σχολαστικό πλύσιμο.

Αναβαθμίσεις...

"...Λέω να βρω έναν μάστορα να μου φτιάξει έναν κύλινδρο από λεπτή λαμαρίνα και να ξεμπερδέψω μια και καλή"

...έγραφα πριν από λίγο καιρό σε σχέση με την Αβαρία.

Έκατσα λοιπόν και έβγαλα ένα σχέδιο για να φτιάξω έναν μεταλλικό μανδύα για την δεξαμενή διπλού τοιχώματος που χρησιμοποιώ στη ζύμωση.

Το πιο σημαντικό σε αυτή την κατασκευή είναι η ραφή να γίνει μετωπικά στην ακμή της λαμαρίνας και όχι δημιουργώντας "σκαλί" για να μπορεί να στεγανοποιήσει το λάστιχο. Το πάχος της λαμαρίνας θα το ήθελα να είναι το ελάχιστο (0,5mm) χωρίς να έχω άποψη αν μπορεί γίνει μετωπική κόλληση σε αυτό το πάχος.

Ρώτησα σε τρεις μαστόρους. 

Ο πρώτος μου είπε ότι η κατασκευή κοστίζει 70 ευρώ με γαλβανιζέ λαμαρίνα και 120 σε ανοξείδωτο. Μία λεπτομέρεια που δεν συζήτησα μαζί του ήταν το πάχος της λαμαρίνας.

Ο δεύτερος στην αρχή μου είπε  ότι μπορεί να το φτιάχνει και κοστίζει 45 ευρώ αλλά μετά που είπε ότι δεν μπορεί να το φτιάξει γιατί δεν βγαίνει η κόλληση σε αυτό το πάχος.

Ο τρίτος μου είπε ότι το φτιάχνει και θέλει 80 ευρώ.

Αποφάσισα λοιπόν να πάω στον πρώτο με μετά από μία μέρα παρέλαβα το πιο κάτω προϊόν.

Οι 4 οπές στο πάνω μέρος υπάρχουν για να έχω 4 διαφορετικά επίπεδα ψύξης ανάλογα με το πόσο μούστο έχω κάθε φορά.

Η μόνη διαφορά που υπάρχει σε σχέση με το σχέδιο είναι ότι το πάχος της λαμαρίνας είναι 1,2mm γεγονός που καθιστά την κατασκευή κάπως βαριά αλλά σίγουρα πολύ στιβαρή και ανθεκτική.

Αγόρασα και 5 "Παροχές Δεξαμενής" 1/2''οι οποίες ανακάλυψα ότι έχουν μισό σπείρωμα αριτερόστροφο και μισό δεξιόστροφο για να μην ξεσφίγγουν όταν βιδώνεις άλλα εξαρτήματα.

Αν το παξιμάδι παρασφίξει, το λάστιχο που έχουν για την στεγανοποίηση συμπιέζεται τόσο, που βγαίνει έξω από την θέση του με αποτέλεσμα να υπάρχει διαρροή. Δεδομένου ότι δεν υπάρχουν μεγάλες πιέσεις ένα απλό σφίξιμο με το χέρι αρκεί για να γίνει σωστά η δουλεία.

Αφού τοποθετήθηκαν οι παροχές ακολούθησε η τοποθέτηση τς κατασκευής γύρω από την δεξαμενή. Η διαδικασία είναι μπελάς και απλά δεν περιγράφεται. Μία φωτογραφία μόνο θυμήθηκα να τραβήξω λίγο πριν το τέλος.

Η τελική εικόνα είναι αυτή...

Τάπωσα πρόχειρα και ακολούθησε υδραυλική δοκιμή.

Ευτυχώς όλα πήγαν καλά. Δεν έτρεξε ούτε σταγόνα.

Πολύ σημαντικό είναι να μπουν υδραυλικές γωνίες μετά από τις παροχές για να υπάρχει η δυνατότητα να βιδώνονται και να ξεβιδώνονται εξαρτήματα χωρίς να υπάρχει ο κίνδυνος να ξεβιδώσουν οι παροχές ή να "μετατοπιστεί" εσωτερικό το λάστιχο στεγανοποίησης αφού με αυτόν τον τρόπο οι δυνάμεις ασκούνται σε διαφορετικό επίπεδο από αυτό που έχουν οι "βόλτες" των παροχών.

Καλορίζικο.

Ετοιμασίες

Εν όψη του τρύγου άρχισα και εγώ να ετοιμάζομαι σιγά σιγά.

Με το πιεστήριο είμαι πολύ ευχαριστημένος. Συναρμολόγηση σε 15' μαζί με το καθάρισμα των εξαρτημάτων του. Θέλω να ανοίξω κάποια στιγμή μεγαλύτερες οπές στο στεφάνι για να μπορώ να μοιράζω τις δούγες / λάμες σε ίσες αποστάσεις.

Καθώς το συναρμολογούσα έκανα σκέψεις για υδραυλικό μηχανισμό πίεσης με ένα πιεζοηλεκτρικό στοιχείο για μέτρηση και μετατροπή της τιμής αυτής σε πραγματική πίεση επί της σταφυλόμαζας με παραμετροποίηση των διαστάσεων της πλάκας πίεσης. Οθόνη LCD και πληκτρολόγιο για ενδείξεις (πίεση, χρόνος κλπ)  και εισαγωγή δεδομένων (διαστάσεις πλάκας πίεσης, έναρξη διαδικασίας κλπ)

Θα επανέλθω...

Καλές οινοποιήσεις σε όσους ξεκίνησαν και καλό τρύγο σε όσους αναμένουν.

Δώρα...

...από την Κεφαλλονιά!