Αναβαθμίσεις...

"...Λέω να βρω έναν μάστορα να μου φτιάξει έναν κύλινδρο από λεπτή λαμαρίνα και να ξεμπερδέψω μια και καλή"

...έγραφα πριν από λίγο καιρό σε σχέση με την Αβαρία.

Έκατσα λοιπόν και έβγαλα ένα σχέδιο για να φτιάξω έναν μεταλλικό μανδύα για την δεξαμενή διπλού τοιχώματος που χρησιμοποιώ στη ζύμωση.

Το πιο σημαντικό σε αυτή την κατασκευή είναι η ραφή να γίνει μετωπικά στην ακμή της λαμαρίνας και όχι δημιουργώντας "σκαλί" για να μπορεί να στεγανοποιήσει το λάστιχο. Το πάχος της λαμαρίνας θα το ήθελα να είναι το ελάχιστο (0,5mm) χωρίς να έχω άποψη αν μπορεί γίνει μετωπική κόλληση σε αυτό το πάχος.

Ρώτησα σε τρεις μαστόρους. 

Ο πρώτος μου είπε ότι η κατασκευή κοστίζει 70 ευρώ με γαλβανιζέ λαμαρίνα και 120 σε ανοξείδωτο. Μία λεπτομέρεια που δεν συζήτησα μαζί του ήταν το πάχος της λαμαρίνας.

Ο δεύτερος στην αρχή μου είπε  ότι μπορεί να το φτιάχνει και κοστίζει 45 ευρώ αλλά μετά που είπε ότι δεν μπορεί να το φτιάξει γιατί δεν βγαίνει η κόλληση σε αυτό το πάχος.

Ο τρίτος μου είπε ότι το φτιάχνει και θέλει 80 ευρώ.

Αποφάσισα λοιπόν να πάω στον πρώτο με μετά από μία μέρα παρέλαβα το πιο κάτω προϊόν.

Οι 4 οπές στο πάνω μέρος υπάρχουν για να έχω 4 διαφορετικά επίπεδα ψύξης ανάλογα με το πόσο μούστο έχω κάθε φορά.

Η μόνη διαφορά που υπάρχει σε σχέση με το σχέδιο είναι ότι το πάχος της λαμαρίνας είναι 1,2mm γεγονός που καθιστά την κατασκευή κάπως βαριά αλλά σίγουρα πολύ στιβαρή και ανθεκτική.

Αγόρασα και 5 "Παροχές Δεξαμενής" 1/2''οι οποίες ανακάλυψα ότι έχουν μισό σπείρωμα αριτερόστροφο και μισό δεξιόστροφο για να μην ξεσφίγγουν όταν βιδώνεις άλλα εξαρτήματα.

Αν το παξιμάδι παρασφίξει, το λάστιχο που έχουν για την στεγανοποίηση συμπιέζεται τόσο, που βγαίνει έξω από την θέση του με αποτέλεσμα να υπάρχει διαρροή. Δεδομένου ότι δεν υπάρχουν μεγάλες πιέσεις ένα απλό σφίξιμο με το χέρι αρκεί για να γίνει σωστά η δουλεία.

Αφού τοποθετήθηκαν οι παροχές ακολούθησε η τοποθέτηση τς κατασκευής γύρω από την δεξαμενή. Η διαδικασία είναι μπελάς και απλά δεν περιγράφεται. Μία φωτογραφία μόνο θυμήθηκα να τραβήξω λίγο πριν το τέλος.

Η τελική εικόνα είναι αυτή...

Τάπωσα πρόχειρα και ακολούθησε υδραυλική δοκιμή.

Ευτυχώς όλα πήγαν καλά. Δεν έτρεξε ούτε σταγόνα.

Πολύ σημαντικό είναι να μπουν υδραυλικές γωνίες μετά από τις παροχές για να υπάρχει η δυνατότητα να βιδώνονται και να ξεβιδώνονται εξαρτήματα χωρίς να υπάρχει ο κίνδυνος να ξεβιδώσουν οι παροχές ή να "μετατοπιστεί" εσωτερικό το λάστιχο στεγανοποίησης αφού με αυτόν τον τρόπο οι δυνάμεις ασκούνται σε διαφορετικό επίπεδο από αυτό που έχουν οι "βόλτες" των παροχών.

Καλορίζικο.