Έχω τρεις κουμπάρους (και κουμπάρες αντίστοιχα). Ζωή να χουν να τους χαίρομαι. Ο Δεύτερος κουμπαρος αποφάσισε να βάλει για πρώτη φορά στην ζωή του κρασί και ζήτησε την βοήθεια μου. Φυσικά του την πρόσφερα απλόχερα. Έτσι λοιπόν ξεκινήσαμε Σαββάτο πρωί πρωί, πήραμε το καφεδάκι μας και πάμε για μούστο. Δεδομένου ότι δεν έχει επαφή με το άθλημα, προμηθεύθηκε όλα τα απαιτητά σε πακέτο, δηλαδή δοχείο, μουστόμετρο, πλωτήρα, παραφινέλαιο. Την στιγμή που βάζαμε τον μούστο από Σαββατιανό στο ανοξείδωτο δοχείο ΖΗΛΕΨΑ.
Αποφάσισα λοιπόν να πάω να αγοράσω και εγώ λίγο μούστο και να γεμίσω το δρύινο βαρελάκι στο οποίο μέχρι πριν από 2 μήνες είχα το κόκκινο του 2019. Δεδομένου ότι φέτος αποφάσισα να μην κοινοποιήσω κόκκινο, το βαρελάκι θα καθότανε σε αχρηστία οπότε ευκαιρία σκέφτηκα να το γεμίσω με κάτι. Στο δρόμο που πήγαινα έλεγα μέσα μου... "Σαββατιανό θα πάρω, σε βαρέλι θα το βάλω, δεν του βάζω και λίγο ρετσίνι μέσα να δέσει το πράγμα". Σε αναζήτηση ρετσινιού λοιπόν και θυμήθηκα μια κουβέντα που μου είχε πει κάποιος στα Μεσόγεια (Αττικής).
Είχα πάει που λέτε κάποτε να πάρω σταφύλι Σαββατιανό και ρώτησα ο αφελής, "που θα βρω λίγο ρετσίνι να βάλω στο κρασί" και η απάντηση που έλαβα ήταν ότι κανείς επαγγελματίας σήμερα δεν χρησιμοποιεί ρετσίνι και όλοι βάζουν πρόσθετα προϊόντα για να φτιάξουν την ρετσίνα. Δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει ή όχι αλλά έτσι μου είπε.
Παρόλα αυτά εγώ έπρεπε να βρω ρετσίνι, φρέσκο, αυτό με τις πευκοβελόνες. Έκανα ένα τηλέφωνο σε ένα κατάστημα χημικών υλών και από εκεί τσίμπησα την πληροφορία ότι θα βρω στην κεντρική αγορά κάτω στην Ευριπίδου. Στην Ευριπίδου που ρώτησα δεν βρήκα αλλά τσίμπησα την πληροφορία ότι θα βρω από την πίσω μεριά στην πλατεία. Στην πλατεία ξαναρώτησα κάποιον και δεν είχε αλλά τσίμπησα στην πληροφορία ότι έχει το διπλανό κατάστημα... και μ' αυτά και μ' αυτά τσίμπησα μισό κιλό ρετσίνι.
Μετά από κάποιες ώρες ο μούστος ήταν στο βαρέλι και την επομένη ο βρασμός σε πλήρη εξέλιξη. Η δε θερμοκρασία είχε φτάσει στους 31οC. Παρόλο που η αρχική απόφαση ήταν να φτιάξω ένα κρασί του πεταματού και ότι βγει το σαράκι άρχισε να με τρώει. Πως θα ελατώσω την θερμοκρασία της ζύμωσης μέσα στο βαρέλι. Μέχρι να σκεφτώ κάτι και να μαζέψω τα υλικά δεν ήξερα τι να κάνω και αποφάσισα να ρίξω ένα λάστιχο (ποιότητας τροφίμων) μέσα στο βαρέλι και να ανακυκλοφορίσω ψύχρό νερό 10-15oC μέσα από αυτό. Τα αποτελέσματα ήταν απογοητευτικά. Μέσα στο βαρέλι υπήρχε 1,5m λάστιχο με ψυχρό νερό να ανακυκλοφορέι και η πτώση της θερμοκρασίας ήταν πραγματικά πολύ αργή εώς ανύπαρκτη. Χρείάστηκε πάνω από 1 μέρα για να ρίξει την θερμοκρασία για 2-3 oC.
Την άλλη μέρα πεισμώνω, και παίρνω ένα ρετάλι από ανοξείδωτο σωληνάκι που είχα Φ6 μήκους περίπου 70cm. Αγοράζω και σωλήνα εύκαμπτο Φ6 και δύο ακροσωλήνια, τα συνδέω όλα μεταξύ τους, λυγίζω το ανοξείδωτο σωληνάκι στα δύο έτσι ώστε να χωράει από την τρύπα του βαρελιού και το χώνω μέσα στον μούστο. Παρόλο που η επιφάνεια επαφής με τον μούστο είναι ελάχιστη, η πατέντα δούλεψε. Σε λίγες ώρες η θερμοκρασία έπεσα από τους 26oC στους 20οC όπου και θα συνεχίσει σταθερά.
Θα ανεβάσω φωτογραφίες μόλις μπορέσω.
και ένα βίντεο...
No comments:
Post a Comment